APK en GSAVorige week is mijn auto netjes door de APK keuring gekomen. Enige adviespunt was een speling op het axiaalgewricht links (stuur of fuseekogel). Van Dirk al een tip gekregen
hoe te testen of het de stuurkogel of de draagarm is, dus daar zal ik mij binnenkort eens in gaan verdiepen. Verder doen alle raampjes het nog, de knipperlichtjes en al het andere wat het doen moet doet het. Dus helaas ook niet veel om over te schrijven hier.
Enter de GSA…
Samen met mijn zusje zouden we ook de accukabels van de Citroën gaan vervangen. Gewoon uit voorzorg. Maar ook omdat we de kabels toch nog hadden liggen (ik had flink ruim ingekocht toen ik ze nodig had voor mijn wagen) en omdat we er steeds sneller in worden. Appeltje eitje dus.
Of toch niet? Zoals wel vaker, wanneer ik het gevoeld heb dat ik precies weet wat ik doe, komt er weer wat nieuws op mijn pad. Dit keer in de vorm van een wat gammele schroefdraad van de plus op startmotor en een bout die geen afscheid wilde nemen… Recipe for disaster!
Dus toen wij dachten dat we de bout er eindelijk af hadden, zat de schroefdraad er nog in...
Met meer beleid en een bak meer kruipolie hadden we het misschien wel kunnen voorkomen, maar het leed was al geleden.
Het scheelt dat we beide niet snel bij de pakken neer gaan zitten dus terwijl zij op haar telefoon zocht naar een revisie bedrijf in de buurt ben ik gaan kijken hoe je die startmotor eruit krijgt. Na wat zoeken hadden we allebei gevonden wat we zochten en toen we al bijna op weg waren naar het revisiebedrijf belde onze vader dat er in de dozen met onderdelen die we bij de auto hadden gekregen ook nog een startmotor zat. Een ongelukje zit in een klein hoekje, geluk soms ook.
Wat ik sowieso mooi vind aan het sleutelen, is dat niet niet wegkomt met arrogantie. Grootspraak heeft geen zin. Niemand gaat je geloven wanneer je doet alsof je weet hoe het in elkaar zit, want je krijgt directe feedback van de wagen. En als die het niet doet heb je het niet goed gedaan. Goed, er zit natuurlijk wel een zekere margin of error in - je kunt short cuts nemen die schadelijk zijn op de lange termijn, maar de directe feedback die je krijgt is wel mooi om te zien en mee te werken.
Anyway, die startmotor moest er dus uit. Bij de GSA betekend dat dat ook het spruitstuk eraf moet. En bij een wat oudere wagen (1982) wil dat soms nog wel een beetje vast zitten… Maar uiteindelijk met wat wrikken, wat weken en wat geduld kwam elk boutje en elke schroef er heel uit. Een handig trucje dat ik nog tegenkwam in de video podcast van
The Humble Mechanic was om alle bouten in een stuk karton te steken zodat je precies weet wat waar gaat. Op zich was dit geen enorm grote klus, maar het werkt wel heel makkelijk en snel wanneer je niet hoeft te zoeken naar welke bout nou ook alweer waar ging.
Eerst nog even getest of de startmotor het ook daadwerkelijk deed. De plus kabel aan op de plus, de massa aan de behuizing, en de afstand tussen het pinnetje dat naar het contact gaat en de plus overbruggen met een schroevendraaier. Toch wel fijn om er nu achter te komen als ook deze kaduuk is voordat we alles weer dicht bouwen. Maar zoals te zien via de link doet deze het nog prima!
Alles mocht dus weer terug in de auto. We hebber er de tijd voor genomen en ondertussen nog wat schoongemaakt, gammele contacten van de bedrading vervangen en onze ogen de kost gegeven. Een stukje gereedschap dat ik laatst gekocht had dat ook echt goed van pas kwam was
zo'n magneetje aan een lange buigzame stok. Scheelt zoveel tijd en frustratie wanneer je een gevallen moertje binnen no time uit de motorruimte vist!
Verder ook over deze klus niet veel te melden. Alles liep gesmeerd, wat ongetwijfeld ook aan de assistentie van deze mini-monteur zal liggen
Dus, sleutel in het contact, start knop indrukken (ja, een heuse startknop) en de motor loopt weer als een zonnetje!
PS: mocht ik een Volvo embleem op deze auto moeten plakken, om ook in de toekomst op dit forum over deze wagen te berichten, dan hoor ik dat uiteraard graag.
Index
Help
Inloggen
Registreren
Print
